МЕЖДУНАРОДНОЕ ХУДОЖЕСТВЕННО-ПУБЛИСТИЧЕСКОЕ ИЗДАНИЕ
онлайн-дайджест • культура в мире
«СОЛНЕЧНАЯ ПОЛЯНА» открыта поэтам и прозаикам, эссеистам и драматургам,
сценаристам и публицистам, литературным критикам,
Мастерам и только пробующим перо.
Пишите нам на всех языках.
Журнал: «СОЛНЕЧНАЯ ПОЛЯНА» 2010, № 3
Июнь
Здислав Отелло Хородецкий
Родился 1 мая 1948 года.
Художник – живописец и график, архитектор, дизайнер, сценограф, теоретик музыки. Княжеский род Хородецких ведет свое начало от Рюриковичей, от князей Пиньско-Туровских, Волынских, с Крымских ханов, с Галицийских земель. Cын сибирских ссыльных.
Живет и работает в Варшаве.
Закончил Общественный Лицей Театральных техник – школа при Общественной Высшей школе Театральной в Варшаве, отделение сценического искусства. Изучал живопись, графику, сценографию и архитектуру одновременно с занятиями по теории музыки. Защитил докторскую диссертацию по истории оперы.
Прадед Здислава Хородецкого– известный архитектор Владислав Хородецкий.
В 1963 году еще во время учебы был принят на основании работ в Союз Польских художников. Был самым младшим в Союзе художников.
Дебютировал персональной выставкой. Известен многими персональными выставками в Польше и за границей. В семидесятых годах двадцатого века занялся выставочной деятельностью. Генеральный директор многих экспозиций – коллективных художественных на родине и за границей. Таких, как « Фредерик Шопен и Товарищества имени Фредерика Шопена», а также самой большой выставки в истории польской художественной фотографии «Польша – Родина – Люди» - Манеж - Москва – 1974 год. За которую был награжден общественной наградой. Автор концепций многих варшавских реклам, общественно –политических плакатов, графических знаков, серии филателистических значков, медальонов, плакатов кинематографических.
Автор плакатов для Польского Кино, как рекламных проектов, так и заставки экспортной, которой начинается каждый польский фильм .Проектант польских художественных выставок на международных кинофестивалях в Западном Берлине, в Сан Себастиано, Венеции, Сан Ремо, Карловых Варах, Москве и Каннах, а также выставок фильмов Анджея Вайды, Кшиштофа Занусси, Казимежа Кутса, Кшиштофа Кислевского, Кижовскего и Агнешки Холланд. Был генеральным директором Фестиваля Польских Сказочных фильмов в Гданьске в 1980 году.
Много лет сотрудничал с Польским Радио, с музыкальной редакцией и литературной как оперный критик . Создал биографический сериал о Плачидо Доминго. Написал семнадцать премьер передач, среди которых «Трагедия Дон Карлоса», «Шекспир и Верди». Также вел известную передачу «Опера сегодня». Написал научную работу о голосе Плачидо Доминго - «Пирамида Доминго». Плодом многолетнего анализа взаимодействия музыки, живописи и литературы послужило создание новой теории искусства, названной им “теорией художественного случая». Творец теории плансионизма алеатористичного, направления, которое объединяет живопись, литературу и музыку. Вся теория новой эстетики и нового направления в искусствах представлена в его работе “Манифест Алеаторизма- теория неоалеаторизма».
Предлагаем вашему вниманию страницы этого исследования.
„NEOALEATORYZM - Nowa teoria przypadku”
Zdzislaw Otello Horodecki - MANIFEST
[ cytaty ]
...TO PRZYPADEK W SWEJ NIEOBLICZALNOSCI KIERUJE WSZELKIMI PRAWAMI KTORE MY UWAZAMY ZA PRAWA OBLICZALNE I LOGICZNE. Istota poddana jest tym samym procesom co „doswiadczalna kropla”. To w Istocie procesy poznawcze dzieja sie na drodze pewnych przypadkow. To ona, Istota, ma swoje przypadki ktore okresla jako wyniki losu, to ona, Istota z calym balastem swoistych przypadkow fizycznych jest poddana przypadkom globalnym, przypadkom wszechswiata. PRZYPADEK DECYDUJE O WSZYSTKIM. ZLUDZENIEM JEST, ZE TO ISTOTA MA WPLYW NA JEGO PRZEBIEG. Istota w czasie przeszlym, post factum tlumaczy przypadki jako logike zdarzen, lecz jej podejscie do czasu przyszlego stawia ja w sytuacji losowej...
( Z rozdzialu VII )
...NOWA IMPRESJA RODZI SIE POMIEDZY PLASKIM OBRAZEM OPARTYM NA TONACH PROSTYCH, POPRZEZ ODLEGLOSC, POMIEDZY OBSERWUJACYM A WYKREOWANYM OBIEKTEM. Dodawanie i odejmowanie barw jest wynikiem podatnosci oka i systemu nerwowego. Miksowanie poprzez odleglosc jest miksowaniem ktore jest naturalne i obejmuje obcowanie istoty z odlegloscia zawarta w naturze.
NOWA IMPRESJA ALEATORYSTYCZNA jest wynikiem tych samych procesow jakim jest poddany wzrok przy pojmowaniu natury w swietle. OBIEKT ALEATORYSTYCZNY staje sie czescia wykreowana w naturze, choc plaski musi poddawac sie jak wszystkie plaszczyzny w naturze tym samym procesom odbioru. OBIEKT ALEATORYSTYCZNY zostaje czescia natury !...
( Z rozdzialu XI )
...Rozumienie przestrzeni jest problemem ktory wynika z wyksztalconych pojec i formatow, ktore z rzeczywistoscia nie maja zblizenia, czyli sa iluzoryczne. To wada, czyli takie odbieranie rzeczywistosci, w ktorej wzrok > mozg
( wzrok jest najdelikatniejszym zespolem odbioru wysunietym przez mozg i oddanym na dzialanie obrazow i zmiennych oddzialywan swiatla ktore rzeczywiste po przefiltrowaniu przez wyodrebniony obszar sa przekazywane dalej > w glab) powoduje akceptacje takiego odwzorowania pejzazu, ktory podczas przenoszenia go w stan materialny, staje sie odpoczynkiem dla tak zaprogramowanego rozumu, ktory odpoczynek okresla jako brak intensywnosci analizowania i korygowania. Mozg > oko przyjmuje duzo szybciej wszystkie zamglenia impresyjne gdyz nie wymaga to od rozumu przestawienia swego programu postrzegania na program „ nie wgrany w okreslony obszar pojemnosciowy i analityczny”. Wszystkie „zamglenia” wedlug powyzszego sa szybciej przyswajalne > „lenistwo analityczne”. Istota traktuje okreslone „zamglenia” jako swoisty odpoczynek oka > mozgu, jako bezkonfliktowy przekaz wygodny.( > wygodnictwo wsteczne). Sztuka nie jest zamgleniem mozgu > oka > sluchu > zmyslow. To ich ograniczone pole odczytu, zmyslow, kaze zatwierdzac to co jest nie zgodne z obiektywna rzeczywistoscia, a przystaje do ograniczonego odbioru przez rozum Istoty...
( Z rozdzialu XX )
...Czas skonczyc z „odmalowywaniem natury”, ktorej nie da sie odmalowac w sposob okreslonego odwzorowania: chromatycznie, wielotonowo.
Czas na stworzenie NOWEJ NATURY w oparciu o aleatorystyczna fizyke barw. [ Malowanie natury jest tylko osobista ,zupelnie inna od niej samej, strukturalna dywagacja na jej temat, w jej obliczu - dywagacja chemiczna ]...
( cytat - „Manifest Neoaleatoryzmu”)
Neoaleatoryzm > Alogicznosc > > Chaos = Kreacja „Wielka”
( cytat - „ Manifest Neoaleatoryzmu”)
„Malarstwo, literatura, muzyka, poddane nowej
teorii przypadku osiagaja nowa, jakosc kreacji nieprzewidywalna przez sformatowany rozum”
( cytat - „ Manifest Neoaleatoryzmu”)
...Choc przypadek jest zjawiskiem niewyjasnionym przez ludzka wiedze, to nie mozna go utozsamiac z
abstrakcja, gdyz jego istnienie, skutki, dotycza sytuacji realnych i tylko w sferze materialnej jest zauwazalny, pomimo, ze a priori i a posteriori w dalszym ciagu pozostaje niewyjasniony... ...Przypadek tworzac nowy uklad istnienia, poslugujac sie forma zastana, realna, nie tworzy nowego ukladu z form abstrakcyjnych...
( cytat - „ Manifest Neoaleatoryzmu”)
To co istnieje, to pierwsze; to co wiemy, to drugie; to co widzimy to trzecie.
Trzy suwerenne sytuacje, ktore wykluczajac sie lub sumujac wplywaja na odbior rzeczywistosci. ( Przyklad portretu: Malarz malujac portret maluje to co widzi, zamawiajacy chcialby zobaczyc w nim to co wie, obiekt portretowany chcialby zobaczyc siebie w sytuacji przez siebie okreslonej – wyimaginowanej. Kazda z okreslonych sytuacji nie jest sytuacja obiektywna, gdyz nawet malarz pozbawiony wiedzy na temat obiektu, a wiec teoretycznie obiektywny, obiektywnym nie jest gdyz kieruje nim wiedza wyksztalcona, poddana sytuacji „dyspozycyjnosci” w danym dniu, dyspozycyjnosci psychicznej, neurologicznej, materialnej – konstytucji danej chwili.)
( cytat - „ Manifest Neoaleatoryzmu”)
***
Z rozdzialu 63.
Obszar w ktorym porusza sie rozum Istoty, jest obszarem wyznaczonym przez rozum Istoty i jest obszarem zaleznym od miejsca w ktorym rozumowo znajduje sie Istota, jednak obszar ten jest w wymiarze pojmowania staly i nie jest przekraczalny.
Czas znajdujac sie w okreslonej przestrzeni jest warunkowany ta przestrzenia, gdyz ja pojmuje i okresla jej trwanie – przyjmujac, ze ta przestrzen jest obszarem zamknietym. Poczatek trwania i koniec trwania przestrzeni tworzy czas lub go unicestwia
Czas czysty zamkniety w przestrzeni; w czasie czystym zamknieta przestrzen, podlega prawom przypadku ze wszystkimi tego konsekwencjami. Przypadek zmienia stosunek czasu do przestrzeni. Przypadek zmienia stosunek przestrzeni do czasu.
CZAS I PRZESTRZEN SA WZGLEDEM SIEBIE „WZGLEDNE” A ICH POJMOWANIE JEST WYNIKIEM POJMOWANIA TYCH ZNACZEN PRZEZ ROZUM. CZAS ZAMKNIETY W PRZESTRZENI, PRZESTRZEN OBEJMUJACA CZAS, ZALEZA OD OBSZARU WYTYCZONEGO PRZEZ ROZUM ISTOTY.
Horodecki 2005-08-21
***
Z rozdzialu 82.
PYTANIA O INFORMACJE WYSLANE PRZEZ MOZG, DZIELAC SIE, ROZGALEZIAJAC, POWIELAJA SIE W NIESKONCZONOSC I TYLKO JEDNA Z WYSLANYCH INFORMACJI „PYTAJACYCH” POWRACA DO MOZGU, POZOSTALE ZACZYNAJA ZYC WLASNYM ZYCIEM ENERGETYCZNYM NIEZALEZNYM OD MOZGU I ISTOTY.
GDYBY UDALO SIE DOPROWADZIC DO POWROTU WSZYSTKICH „PYTAN” KTORE WYSYLA MOZG POWSTALBY NIEZNANY OBRAZ OTACZAJACY TENZE MOZG. A JESLI POWRACAJA Z ODPOWIEDZIA TO JEST ONA TAK SFORMATOWANA, ZE ROZUM NIE JEST W STANIE JEJ ROZKODOWAC, GDYZ SAM SOBIE WYZNACZYL RAMY „POCZYTALNOSCI”.
RZECZYWISTOSC OTACZAJACA ROZUM NIE JEST TA RZECZYWISTOSCIA JAKA TENZE ROZUM OTACZA!
I S T O T N O S C!
Wszystko co istnieje posiada wlasna „istotnosc”, bez wzgledu na forme i przydatnosc ktora tylko pozornie okresla Istota, ktora dla innej materii jest okreslana pod wzgledem przydatnosci. Kazda „rzecz” istnieje wlasnym nieznanym Istocie zyciem.
To zycie materii i wszystkiego co istnieje obok Istoty posiada niezrozumiala dla czlowieka „istotnosc”. Dlaczego Istota wmawia sobie niepodzielnosc wyzszosci nad otaczajaca go materia i innymi formami istnienia?
Przeciez pojecie wlasnej swiadomosci wynika z formatowania ktore kreuje rozum, ktory jest tak skonstruowany by niczego nie utozsamiac z wlasna forma. To ograniczenie ktore jest wynikiem takiego a nie innego procesu wyksztalcenia sie jego form poznawania i odkodowywania innych informacji, innych, to nie znaczy jemu obcych, ale wg programu jego trwania,
odrzucanych.
ISTOTNOSC = ISTOTNOSCI, BEZ WZGLEDU NA FORME!
***
Z rozdzialu 100
ALEATORYZM FORMY W MALARSTWIE
( PLASTYKA WIELOZNACZNA )
Nowa forma z przypadkowego rozbicia form istniejacych, nie przewidywalna przez rozum
1. Rozbicie plaszczyzny zakomponowanej zgodnie z aleatoryzmem plaszczyzn.
[ system podzialu numerowanego wg geometrii horyzontalnej i wertykalnej ]
2. Przypadkowosc przeniesienia istniejacych obiektow w ich przypadkowe i nie logiczne z wyobrazeniem miejsce i sytuacje barwna. w przyjetej plaszczyznie podlegajacej powyzszym dzialaniom.
3. Powstawanie nowych nielogicznych form.
4. Samokreowanie sie nowych nielogicznych form po scaleniu ich w „chwili” styku. [w systemie nieskonczonosci: barwa apli do barwy apli ]
Forma jaka akceptuje rozum jest tym do czego tenze rozum jest przystosowany i co powstaje przy jego wspoludziale. Wszystko co jest wynikiem ukladow nie zapisanych w plikach „konstrukcyjnych materii doznawanej” nie jest odbierane i nie podlega rozpoznawaniu. Mozg jest przystosowany do odkodowywania i postkreacji tylko tego co jest mu przypisane z racji przekazu dziedzicznego i wyksztalcenia tradycyjnego. Mozg jednak potrafi przyjac inne informacje niz te o formie istniejacej – to kwestia czasu do dokonania syntezy i analizy. Przy formie wykreowanej a nieznanej, mozg by dokonac zapisu ogolnego dokonuje swoistej syntezy tego co widzi, dopiero w drugim etapie nastepuje proces analizy. Proces analizy jest warunkowany przyjeciem podstawowej syntezy formy dostrzezonej. Synteza okresla wartosci ogolne a takze czy zaproponowane „inne formy” moga byc zidentyfikowane. Jesli tak, to poprzez proces porownan nawet niewielkiego odcinka innej formy a zgodnej z modulem poznania w mozg przyjmuje jako „inna” calosc – to jest jednak uwarunkowane stopniem rozwoju Istoty, czyli wyksztalceniem rozumu. Im wyzszy stopien wyksztalcenia rozumu, tym wieksza mozliwosc akceptacji innej formy nawet jesli modul rozpoznawania pokrywa tylko kilka procent nowej formy. To proces szybkiej syntezy zalezny od stopnia rozwoju Istoty. W drugim etapie nastepuje „rozpakowanie” nowego „pliku formy” – to proces analizy. W tym procesie nastepuje wtorny powrot do pierwszego procesu – syntezy. Pomiedzy synteza a analiza powstaje „zawahanie informacyjne” – to mozg poszukuje zapisanych detali lub form przyblizonych jemu lub znanych. To co w impresji wydaje sie do „poznania” w procesie analizy moze byc odrzucone. Jednak proces poznawania jest zwiazany z impresja materii dostrzezonej, i okreslenie ekspresji materii, czyli przezywanie i wyrazanie jej jest okresleniem odleglym czy tez bliskim rozumowi - decyduje moment. Ten moment to moment postrzegania – od niego zalezy kazdy nastepny proces.
1. Nowa forma > Dostrzezenie [ impresja ] > Synteza > Analiza > Synteza II >
akceptacja, negacja > decyzja > akceptacja > synteza > zapis nowej formy
2. Nowa forma > Dostrzezenie [ impresja ] > Synteza > Analiza > Synteza II >
przezycie materii analityczne [ ekspresja analityczna] akceptacja, negacja >
decyzja > akceptacja > synteza > zapis nowej formy
м W momencie zapisania nowej formy problem dla mozgu przestaje istniec, gdyz to co bylo nowa forma po czasie potrzebnym do akceptacji nie jest nowa forma.
Przyjecie nowej formy powoduje przesuniecie formy juz uznanej za wlasna do stanu przeszlego czynnego. Czas pojemnosciowy dla wszystkich form jest staly dlatego zajecie czasu przez forme nowa zmienia czas dla form uznanych. Im wiecej form nowych w czasie, tym mniej czasu dla form uznanych ktore zaczynaja funkcjonowac w innej przestrzeni, przestrzeni czasu przeszlego.
Czy jest mozliwosc stworzenia nowych form calkowicie nie znanych rozumowi.
Nie! Gdyz rozum i byt wytwarzany przez rozum opiera sie na systemie wytwarzania ograniczonego, danego wraz z kodem istnienia Istoty. Proba stworzenia nowej formy moze opierac sie na systemie aleatorystycznym – nie logicznym z pierwszego dostrzezenia. Przypadkowe zestawienie elementow materialnych stawia rozum w sytuacji nielogicznych obrazow. Jednak to co wydaje sie nie logiczne po procesie przyjecia Istota moze okreslic jako logiczne ale nie porownywalne z wzorem zapisanym. Pojecie logiki odnosi sie do czasu w ktorym proces zaistnialy w przestrzeni czasu uporzadkowanego daje sie uporzadkowac. Nawet pod kazdym wzgledem forma nielogiczna nazywana w impresji nowa przez rozum ulega uporzadkowaniu w dwoch pojeciach: akceptacji lub odrzucenia. Te dwa okreslenia czynnosci podejmowanych przez rozum sa wyrazem logicznej oceny, czyli abstrakt metafizyczny, nowosc nie pojmowana i nieakceptowana zostaja poddane systematyzacji w ramach logiki ograniczonej, wyksztalconej i podanej wraz z kodem pojmowania. Czy logika jest zjawiskiem zewnetrznym czy modulem tylko danym Istocie? Jesli jest modulem, to znaczy ze jest szablonem, ktory jest przeszkoda poznawania.
___________
